
ทั้งที่ใกล้ แต่เหมือนยิ่งไกล
เราพบเจอกันน้อยลง
แม้ว่าวันนี้ เราจะห่างไกลกันไม่มากเท่าเก่า
เราคิดถึงกันน้อยลง
เพราะภาระที่ต่างต้องแบกรับ
ทำให้เวลาที่เคยใช้ร่วมกัน..หายไป
วุ่นวายอะไรกันหนักหนานะชีวิต
ลืมเลือน กระทั่งคำบอกรัก
ลืมเลือน กระทั่งความห่วงใย
ขอบคุณสายฝนยามเช้า
ที่พาร่องรอยเปลี่ยวเหงา
กลับมาเยี่ยมเยือนฉันอีกครั้ง
คุณจะอยู่ที่ไหนหนอ
ในวันที่ฟ้าหม่นอย่างวันนี้
แวะเวียนมาทักทายกันบ้าง
ฉันยังระลึกถึงคุณเสมอ
แม้ว่าจะไม่ได้เจอะเจอกันเลยก็ตาม