Tuesday, September 27, 2005

Until we meet again

www.watchingpaintdry.co.uk

1. ใครบางคน เคยบอกไว้
'สายฝน เป็นของแสลง สำหรับ คนเหงา'

ไม่รู้จะอีกนานเท่าไหร่
ที่ฉันต้องนั่งมองมันผ่านความพร่าเลือนของกระจกใสบาง

2.
ข้างนอก เกือบจะร้างผู้คน
ความมีชีวิต ชีวา ในยามเย็น ไม่มีเหลือ

นอกจากเสียงหยดน้ำ กระทบพื้น ที่ดังอยู่ไม่ขาด
ฉันได้ยินเสียงเต้นของหัวใจตัวเอง
คงเป็นเพราะเสียงอื่นๆ ที่เคยดัง หายไป

3.
ในยามที่อะไร อะไร ดูคล้ายจะหยุดนิ่ง
ความคิดถึงของฉัน เดินทางไปถึงคุณ โดยไม่ทันได้รู้ตัว
เผื่อว่าถ้าคุณเหงา เหมือนกับที่ฉันเหงา
คุณจะได้ไม่เดียวดาย
เพราะยังมีความห่วงใยจากฉัน เป็นเพื่อนอยู่

จนกว่าเราจะได้พบเจอกันอีกคราว

Friday, September 16, 2005

It must be you

www.trekkingthai.com

แล้วเราก็พบกัน แล้วฉันก็พบคุณ

คืนนี้ มีอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันต้องนึกถึงคืนนั้น
ใต้แสงดาวกระจ่างใส ริมลำน้ำสายเคยคุ้น
ลั่นทมขาวนวล กับ เสียงเพลงหวาน .. ใส
หัวใจฉันเป็นของคุณนับตั้งแต่แรกเจอ

อาจเป็นเพราะ ฉันกลัวความผิดหวัง
อาจเป็นเพราะ ฉันเจ็บปวดมามากมายจนไม่อยากจะเจ็บอีก
ฉันจึงไม่เคยกล้าเอ่ยบอก
ฉันจึงไม่เคยกล่าวคำใด ให้คุณได้รู้เลย

...............................

ที่หน้าจอโทรทัศน์
หนังเรื่องเดิม กับ นักแสดงคนเก่า
รอยรื้น กลับมาเยี่ยมเยือนเต็มทั้งสองตา

หรือคนที่รู้จักการรอคอยเท่านั้น
จึงจะได้มีโอกาสสัมผัส "ความรัก" ที่แท้จริง

I finally found someone
Someone to share my life
I finally found the one
To be with every night

'Cause whatever I do
It's just got to be you
My life has just begun
I finally found someone

...............................

อีกไม่กี่ชั่วโมง ก็จะเช้า
พรุ่งนี้ฉันจะบอกรักคุณ
พรุ่งนี้ฉันจะขอให้เราเป็นคนของกันและกัน

Thursday, September 15, 2005

Someone up there

www.caravanonzon.com

หรือเพราะเคยขอ ต่อคนบนฟ้า
แรกเมื่อสบตา หัวใจจึงไหวหวั่น
รู้สึกเคยคุ้น อบอุ่น และผูกพัน
เหมือนว่ารู้จักกัน มาเนิ่นนานแสนนาน

มีบางอย่างระหว่างคุณกับฉัน
ยามได้พบเจอกัน จึงไม่เพียงแค่เลยผ่าน
หากบุญเราร่วมสร้างมาแต่ปางก่อนกาล
ขอตั้งจิตอธิษฐาน อีกสักครั้งโดยตั้งใจ

ให้ความรัก เกิดก่อ ต่อเราสอง
ตามครรลอง ตามวิถี ที่เป็นได้
หากต้องพราก จากกัน ในวันใด
ยังหวังให้ เธอมีคน ที่ดีงาม

หรือเพราะเคยขอ ต่อคนบนฟ้า
แรกเมื่อสบตา จึงไม่มีแม้คำถาม
ก่อนจะถึงวันร้างไกล ที่ฉันทำได้แค่ยอมตาม
อย่าให้ต้องพบความผิดหวังอีกครั้งเลย

Tuesday, September 13, 2005

Nothing more

http://library.thinkquest.org

คือส่วนผสมที่ลงตัวระหว่าง ความขม และ ความหวาน
คือผลลัพธ์อันแสนมหัศจรรย์ของ สีขาว และ สีดำ

คุณอาจไม่เคยรู้ ว่าสิ่งที่ได้มอบให้กับฉัน มันพิเศษ
ไม่เหมือนของขวัญอื่นใด ไม่เหมือนอะไรที่ฉันเคยมี

ถ้าเรายังเป็นคนแปลกหน้าของกันและกัน
คุณคงมอบมัน ให้กับคนอื่น
คนที่อาจไม่เห็นค่ามัน อย่างที่ฉันเห็น

จะดีใจไหม หากฉันบอกว่า ฉันเก็บรักษามันไว้อย่างดี

********************************

ลมหนาวมาเยือน พร้อมกับแดดเช้า เมื่อรุ่งสาง
เวลาอีกหนึ่งปี กำลังจะผ่านพ้นไป

กล่องใบกลม สีแดง ที่อยู่ตรงหน้า เกือบจะว่างเปล่า
มันเตือนให้ฉันเริ่มทำใจยอมรับการจากลาที่อาจจะมาถึงอีกครั้งหนึ่ง

แลกได้ไหม สิ่งพิเศษที่สุดของฉัน กับการอยู่ตรงนี้ของคุณ
ไม่ต้องเดินทางอีกแล้วได้ไหม ไม่ต้องร่ำลาอีกแล้วได้หรือเปล่า

********************************
ฉันเคยชินเสียแล้ว กับชีวิตที่มีคุณ


Monday, September 12, 2005

Something I never know

www.artic.edu

ในบ้านในเมือง ที่ผู้คนรอบข้าง ล้วนแปลกหน้า
วิถีชีวิตบางอย่างไม่ได้เป็น เหมือนเช่นที่คุ้นเคย

ความเหงา โหดร้ายกว่าที่ใครหลายคนคาดคิด
มันทำลายทุกความเชื่อมั่น แม้กับคนเข้มแข็ง
มันบั่นทอนทุกกำลังใจที่มี และยิ่งร้ายกับคนอ่อนแอ

ฉันไม่รู้ ว่าจะต่อสู้กับความเดียวดายนี้ไปได้อีกนานเท่าไหร่
ฉันไม่รู้ ว่าจะอยู่ได้จนถึงวันที่คุณกลับมาหรือเปล่า

ริมหน้าต่างบานเดิม กับกาแฟในแก้วใบเก่า
โปสการ์ดสีเทา เอนไหวไปตามแรงลม ที่พัดเข้ามา
ข้อความข้างหลัง ตอบทุกความสงสัย ตลอดระยะเวลาที่ล่วงผ่าน

“ผมจากไป เพื่อให้คุณรู้ค่า การรอคอยและความรัก
ถ้าหัวใจของคุณยังเป็นของผม ผมจะไม่ไปไหนอีก
ขอบคุณ ที่รักษาระยะห่างระหว่างเราไว้ได้เป็นอย่างดี”

ฉันยิ้มให้กับความว่างเปล่าที่อยู่เบื้องหน้า
ยิ้ม .. ให้กับทุกหยดน้ำตา ที่เคยหลั่งรินให้กับวัน คืน ที่ไม่มีใคร

Sunday, September 11, 2005

Rainy Day .. Lonely Night

http://farm1.static.flickr.com

กลางสายฝนพรำ
ท่ามกลางความมืดของฟ้ายามค่ำ
เหมือนคุณ คิดถึงใคร

คนบางคนนั้น ที่ฉันไม่มีโอกาสได้รู้จัก
คนบางคนนั้น ที่คุณไม่เคยลืมเลือนไปจากหัวใจ

คงจะจริง อย่างที่คุณเคยบอก
เราไม่ได้เจ็บ ในยามที่ความรักลาจาก
แต่เพราะเราไม่ยอมให้มันไปไหน
เราจึงยังคงเจ็บเพราะมันอยู่เสมอ

ถ้าอดีตของคุณ ไม่ทำร้ายฉันจนเกินไปนัก
วันหนึ่ง ฉันคงได้มีโอกาสเห็นคุณ
กับสายตาที่ไม่อ้างว้าง ว่างเปล่า
แม้ว่า ความทรงจำ จะอยู่กับคุณ
และไม่เคยเลือนหายไปไหน
การหยุดโหยหาใครสักคนของคุณ
ก็พอทำให้การรอคอยที่ผ่านมาทั้งหมดของฉันมีค่าควร

Wednesday, September 07, 2005

For Sentimental Reason

www.exto.nl

I love you for sentimental reasons
I hope you do believe me
I'll give you my heart

I think of you every morning
Dream of you every night Darling,
I'm never lonely
Whenever you are in sight.


เชื่อไหม
กับคำว่า "รัก" ที่ดูเหมือนง่าย จากฉัน
บนทางเดิน ซึ่งเราต่างไม่น่าบังเอิญมาพบเจอกัน
คุณได้รู้จักฉัน และทำให้ทุกสิ่งเปลี่ยนไป

คิดถึงในยามตื่น
ฝันถึงทุกคืน แม้จะมีคุณอยู่ใกล้
ไม่อยากหวาดหวั่น สั่นไหว
แต่บางอย่างทำให้ ฉันอ่อนแอกว่าที่เป็น

ถ้าไม่มีสายน้ำนั่น
ไม่มีมนตร์ของดวงจันทร์ ที่สาดส่องมาให้เห็น
อาจรู้สึกอะไร ไม่ชัดเจน
และเก็บมันไว้เช่น ทุกคราวที่เคยมี

แต่ครั้งนี้ ไม่เหมือนครั้งไหน ไหน
ไม่อยากซ่อนอีกต่อไป ไม่อยากหลบ ไม่อยากหนี
รับ "รัก" ฉันไป ได้ไหมคนดี
นับจากวันนี้ .. ให้เราเป็น คนของกันและกัน