skip to main |
skip to sidebar
www.pflionline.org
ร่วงลงมาเถิดเจ้า
อย่าได้โศกเศร้า เพียงเพราะต้องลาจาก
ก่อเกิดเพื่อจบ พานพบเพื่อพัดพราก
ทิ้งต้นทิ้งราก หยุดห่วงหา หยุดอาลัย
เดินทางร่วมกันอย่างวันเก่า
ก่อนจะถึงรุ่งเช้า ฉันจะวางทุกอย่างไว้
ชีวิต มันยากเกินไป
แม้เพียง หายใจ ก็หนักหนากว่าจะทำ
เงียบเหงา วังเวง เหว่ว้า
ทุกข์จนชินชา กับความชอกช้ำ
วันนี้ วันสุดท้าย ที่ได้จำ
จะต้องถูกตอกย้ำ อีกเท่าใดก็ไม่กลัว
ไปเถิด เจ้าดวงดาริกา
ก่อนตะวัน จะย่างมา เยี่ยมเยือนฟ้าสลัว
ปลดปล่อย สิ่งยึดมั่น ผูกพันตัว
ทิ้งแดนเขตรั้ว แห่งโลกหยาบ ตราบนิรันดร์
www.tropicalisland.de
โปสการ์ดสีจาง
ตัวหนังสือ หลังภาพเขียน เลือนรางไปตามกาลเวลา
'เก็บความทรงจำมาฝาก'
ที่ริมลำน้ำสายนั้น ฉันอยากรู้ เธอคิดถึงใคร
ไม่เป็นไร หากในห้วงคำนึงของเธอ ไม่ใช่ฉัน
ไม่เป็นไร หากจะลืมเลือนกัน ในวันที่ชีวิตรื่นรมย์
**********************************
ดอกไม้กลีบบาง ร่วงหล่นไปนานแล้ว
นานเท่ากับเวลา ที่ 'คำรัก' ค่อยค่อยห่างหาย
หากเพียงแต่จะย้อนอดีตกลับคืนมาได้
ฉันจะเก็บทั้งดอกไม้ และ ความรัก ไว้อย่างดี
**********************************
'หัวใจ' ไม่ได้เจ็บร้าว ในวันที่ต้องลาจาก
แต่เพราะไม่เคยยอมให้เธอ ไปไหน
เมื่อไม่ได้พบเจอกัน จึงโหยหา อาวรณ์
อยากให้ 'หัวใจ' เข้มแข็งขึ้นมาสักครั้งหนึ่ง
เพื่อที่จะรักให้เป็น และเลือกบางเรื่องราวที่จะจดจำ
