www.craigcthomas.com1.
คืนร้อน ในเดือนฝนแล้ง
จันทร์ข้างแรมเดียวดายอยู่บนฟ้าไร้ดาว
ยังจำได้ไหม ถึงความรู้สึก ยามที่คุณเอ่ยบอกคำรัก
คิดถึงบ้างไหม เมื่อเราต้องอยู่ไกลกันเหลือเกินอย่างนี้
2.
เพราะความอ่อนไหว
พอมีใครสักคนมาทำร้าย จึงเหมือนเจ็บจนเกินจะเยียวยา
กลัวกับการเปิดใจรับใครอีก
ไม่อยากผิดหวัง ไม่อยากให้เหมือนครั้งที่ถูกทำให้เจ็บมา
3.
ฉันไม่รู้
ว่าคุณเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตฉันตั้งแต่เมื่อไหร่
คุณก้าวข้ามผ่านทุกกำแพง ที่ฉันสร้าง
มันเกิดขึ้นเองอย่างช้า ช้า แต่ ง่ายงาม
4.
ถ้าคุณผ่านมาตรงนี้ และได้มารับรู้ในสิ่งที่ฉันคิด
อยากบอกว่า ขอบคุณ ที่ผ่านเข้ามาให้พบ ให้เจอ ให้รู้จัก
บางที ความรัก คงมี “เวลา” ของมัน
และนี่ คือ “เวลา” ที่ใครข้างบนนั้น มอบให้กับเรา.
No comments:
Post a Comment