Wednesday, November 09, 2005

Could You Please

www.liebermanart.com

ท่ามกลางกระแสสายลม
นานแค่ไหน ที่คุณจะหยัดยืน เป็นต้นไม้ใหญ่ให้ฉันได้พิงพัก
นานแค่ไหน ที่คุณจะอยู่รอการกลับมา หลังจากที่ฉันหันหลังจากไป
ท่ามกลางกระแสสายลม
คุณเท่านั้นรู้ว่า ฉันไม่เคยเข้มแข็งอย่างแท้จริง

ถ้าฉันไม่ได้บังเอิญเดินผ่านมาพบเจอกับคุณ
หัวใจอ่อนล้า
คงไม่มีที่ว่างที่ไหนให้พอได้อยู่
บนหนทางอันโหดร้ายและเปล่าเปลี่ยว
คุณเท่านั้นรู้ว่า ฉันไม่เคยผ่านอุปสรรคใดใดไปได้ โดยไม่มีคุณ

อย่าหนีไปไหน
อย่ายอมแพ้ ต่อการเปลี่ยนแปลงของวันเวลา
เป็นหลักที่มั่นคงให้กับฉัน
เป็นเกราะกำบังทุกเรื่องราวเลวร้าย
คุณเท่านั้นรู้ว่า ฉันจะมีวันพรุ่งนี้ ได้อย่างไร

5 comments:

Anonymous said...

มีคนเคยบอกเราว่า "ความสัมพันธ์ท่ามกลางระยะทาง จะให้ในสิ่งที่ความใกล้ชิดให้ไม่ได้"....
อย่างน้อย ถึงไม่รู้เขา --- แต่ก็ได้รู้เรา

Anonymous said...

บางครั้งการมีระยะห่างที่เหมาะสม
มันก็โรแมนติกดีค่ะ
เพราะเราจะได้ใช้คำว่าคิดถึง
พูดคำว่าคิดถึง...อย่างที่รู้สึกเช่นนั้นจริง

เว้นช่องว่างไว้ ให้เราได้เป้น...เหมือนเช่นที่เคยเป็น

คิดถึงพี่เจ...

Anonymous said...

ยากนะ
การจะมีใครสักคนที่ทำเพื่อเราได้มากขนาดนั้น

แต่ถ้ามีแล้ว
ต้องถนอมน้ำใจเอาไว้ให้มากๆ นะจ๊ะ...

Anonymous said...

ไม่มีใครให้พักพิง

ก็มานี่มา มาซบอกแห้งๆแต่หุ่นอวบๆ ^^"

Anonymous said...

เอาลิงค์ใหม่มาฝากนะจ๊ะ
bloggang ที่พันทิป เราไม่ได้ใช้แล้วล่ะ

ใช้อันนี้แทนจ้ะ ^ ^
http://blogs.forumer.com/andaily/